ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ

Η κρίση που περνά ή μάλλον ξαναπερνά σήμερα η παγκόμια οικονομία είναι κρίση υπερπαραγωγής. Ο Μάρξ ειχε πεί γι΄αυτό το περιοδικό φαινόμενο της ελεύθερης αγοράς ότι οι εργάτες πεινούν γιατί παρήγαγαν πολλά αγαθά. Και αυτό συμβαίνει πραγματικά. Η ελεύθερη οικονομία, ή καπιταλιστική οικονομία, δεν έχει κεντρικό έλεγχο και κεντρική διεύθυνση ώστε να παράγονται μόνον εκείνα τα αγαθά που έχει ανάγκη η κοινωνία. Ο καθένας μπορεί να παράγει ό,τι θέλει και ό,τι μπορεί και να το τοποθετεί στην αγορά για να πουληθεί. Δεν ξέρει πόσες ακριβώς και ποιες είναι οι ανάγκες της αγοράς. Έτσι από κάποια στιγμή η κοινωνία δεν μπορεί πια ν΄απορροφήσει τα ακατάσχετα παραγόμενα αγαθά. Οι επιχειρήσεις που τα πουλάνε και στη συνέχεια αυτές που τα παράγουν, κλείνουν και οι εργαζόμενοι σ΄αυτές μένουν χωρίς δουλειά και χωρίς λεφτά. Και όσοι απ΄αυτούς έχουν αγοράσει με δόσεις κάποιο σπίτι κάποιο αυτοκίνητο ή κάποιο άλλο ακριβό πράγμα, δεν μπορούν να το αποπληρώσουν και το επιστρέφουν. Και μ΄αυτό τον τρόπο η οικονομική κρίση επεκτείνεται διαρκώς ευρύτερα και πλήττει όλους όσοι ζουν από τη δυνατότητα των ανθρώπων να πληρώνουν τις υπηρεσίες που τους παρέχονται. Το χειρότερο όμως σ΄αυτή την περίπτωση είναι ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτε για ν΄αντιμετωπιστεί το κακό. Το μόνο που έχουν να κάνουν οι κοινωνίες που το υφίστανται είναι να το βλέπουν σαν μπόρα που θα περάσει. Ίσως έπειτα από χιλιάδες χρόνια να εμφανιστεί κάποιο ανθρώπινο είδος που θα μπορέσει να οργανώσει τις κοινωνίες του καλύτερα από τις δικές μας.