ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΤΙ ΞΟΦΛΗΣΑΜΕ;

Είναι πάρα πολλοί, απελπιστικά πολλοί αυτοί που πιστεύουν στα θαύματα. Αλλά, όπως συμβαίνει και με πολλές άλλες φαντασιοπληξίες των ανθρώπων δεν αντιμετωπίζονται με την δέουσα προσοχή και δεν ανασκευάζονται. Οι πιο πολλοί, για να μην πω όλοι πιστεύουν ότι είναι χαμένος κόπος ν΄ασχολείσαι με τις ανοησίες του ενός και του άλλου και να προσπαθείς να τις ανασκευάσεις με λογικά επιχειρήματα. Βέβαια, δεν έχουν άδικο οι άνθρωποι. Είναι τόσο εκτεταμένη η επικρατούσα διανοητική ανεπάρκεια – μονολεκτικά βλακεία – ώστε να φαντάζει σχεδόν αδύνατη η αντιμετώπισή της. Όμως, είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη να φωτίζεται ο δρόμος της κοινωνίας μας από σωστές κατευθύντήριες ιδέες, ώστε όσοι μπορούν να συμβάλουν σ΄αυτό να μην αρνούνται ποτέ τη συνδρομή τους. Με πιάνει απελπισία όταν σκέπτομαι ότι η κοινωνία που έδωσε κάποτε στους ανθρώπους τις ιδέες της δημοκρατίας, της φιλοσοφίας και της επιστήμης, δεν μπόρεσε να τους ξαναδώσει τίποτα πια. Αρκείται στην εκμετάλλευση του μεγαλείου των αρχαίων ημών προγόνων. Δεν πρέπει όμως κι εμεις κάποτε να κάνουμε κάτι; Ή να το πάρουμε απόφαση ότι έχουμε προ πολλού οριστικά ξοφλίσει;