Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΣΙΩΠΩΜΕΝΑ

Αυτό που μου έκανε εντύπωση, στην περίπτωση της ασθένειας του αρχιεπισκόπου,είναι ότι κανεις,απολύτως κανείς, στην τηλεόραση δεν έθεσε το εύλογο ερώτημα: πού είναι ο Θεός σ΄αυτή την ιστορία που είναι πολύ δική του; Κινδυνεύει η ζωή του επι της γης εκπροσώπου του κι αυτός είναι άφαντος! Δεν μας δίνει κανένα σήμα της παρουσίας του. Αλλ΄αν δεν υπάρχει και δεν ενδιαφέρεται για τον ίδιο τον εκπρόσωπό του,γιατί να υπάρχει και να ενδιαφέρεται για μας τους κοινούς θνητούς; Τα λες αυτά σ΄ένα πιστό. Κουνάει το κεφάλι του καταφατικά. Και εξακολουθεί να πιστεύει! O ίδιος ο αρχιεπίσκoπος μας βεβαιώνει ότι εξακολουθεί να πιστεύει ακλόνητα στην ύπαρξη ενός Θεού που δεν του έδωσε κανένα σημάδι της ύπαρξής του. Δεν αξίζει ν΄απασχολήσει τη σκέψη μας ένα τόσο παρανοϊκό φαινόμενο που μας κοστίζει μάλιστα τόσο ακριβά; Τόσα λεφτά δίνουμε για εκκλησίες,για παπάδες, για γάμους,για βαφτίσια,για κηδείες,για μνημόσυνα,για νεκροταφεία και μοναστήρια. Και γιατί όλ΄αυτά; Γιατί μας έμαθαν να πιστεύουμε σ΄έναν ανύπαρκτο Θεό και δεν κουνάμε λιγουλάκι το μυαλό μας για να δούμε αν στέκει αυτό το πράγμα. Και βέβαια δεν πρόκειται μόνο για μας εδώ. Δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη πιστεύουν ότι ο Θεός έστειλε το γιο του στο Ισραήλ,για να σώσει το λαό του,με τη σταύρωση και την ανάστασή του. Οι Εβραίοι από τότε δεν είδαν άσπρη μέρα.Δεν τους βοήθησε με κάποια θεία φώτιση να καταλαβουν ότι τον σταύρωσαν κατά λάθος.Αλλά δεν ήταν η μόνη ακατανόητη αμέλεια και αδιαφορία του Θεού σε πολύ δύσκολες στιγμές του ποιμνίου του. Οι ατσίδες οι Έλληνες κατάλαβαν την αξία του χριστιανισμού που οι αφώτιστοι Εβραίοι τον είχαν πετάξει στα αζήτητα της ιστορίας. Τον ξεσκόνισαν,τον ευπρέπισαν,του έβαλαν και φωτοστέφανο και με τη γλώσσα τους,που ήταν τότε διεθνής, τον διάδωσαν έξω από το Ισραήλ. Αλλά ο Θεός πάλι αφαντος. Τους άφησε έναν αιώνα να βασανίζονται. Οι Ρωμαίοι άρχοντες πέταγαν τους χριστιανούς στα λιοντάρια για να διασκεδάζει το πόπολο. Και μη μου πείτε ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι γι αυτούς τους δυστυχισμένους. Πως έστειλε στον ουρανο τον καιρό του Μεγάλου Κωνσταντίνου το λαμπερό εκείνο ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ που σήμαινε τη νομιμοποίηση του ως τότε παράνομου χριστιανισμού. Και πέτυχαν βέβαια στη συνέχεια οι Έλληνες χριστιανοί να φτιάσουν τη βυζαντινή αυτοκρατορία.Αλλά ενώ αυτή στηριζόταν εντελώς στη βοήθεια του Θεού, ο Θεός άφησε και την κατέλαβαν οι Τούρκοι που πίστευαν οτι ο χριστός δεν ήταν γιος του αλλ΄απλός προφήτης όπως ο Μωάμεθ. Και μη μου πείτε ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να τη σώσει. Μπορούσε και παραμπορούσε. Εικοσιοχτώ χρόνια πιο πριν η Ιωάννα της Λωρένης άκουγε μέσα της τα λόγια του Θεού που την παρώτρυνε να ξεσηκώσει τους Γάλλους ένατίον των Άγγλων. Και το έκανε με θεαματικά αποτελέσματα. Γιατί δεν έκανε το ίδιο για τους Χριστιανούς του Βυζαντίου; Ανεξερεύνητοι αι βουλαί του υψίστου, λένε πολλοί και ησυχάζουν. Αλλ΄ανεξερεύνητη είναι μάλλον η ανθρώπινη βλακεία. Οι καλοί τρόποι δεν μας επιτρέπουν να την ψάχνουμε. Και είναι τόσο εκτεταμένη στη χώρα μας ώστε έχει καταστήσει σχεδόν αδύνατη την εξέταση θεμάτων σχετικών με τη νοημασύνη μας. Δε μιλάς για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου.