ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΓΝΩΣΤΗ ΑΓΝΩΣΤΗ ΛΕΞΗ

Ξέρετε τι είναι η Δημοκρατία; Μη βιατείτε να απαντήσετε. Είναι η πιο άγνωστη από τις πιο γνωστές λέξεις.Μέχρι σήμερα,όταν μιλάει κανείς για δημοκρατία δεν λέει ουσιαστικά τίποτα ως τη στιγμή που θα υποχρεωθεί να εξηγήσει τι ακριβώς εννοεί μ΄αυτή
τη λέξη. Υπάρχουν δύο τουλάχιστον ερμηνείες της που η μία είναι εντελώς διαφορετική από την άλλη.Η μία είναι η παραδοσιακή που δόθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία από τους Έλληνες τον 5ο αιώνα π.χ.Σύνφωνα μ΄αυτήν η Δημοκρατία είναι αυτό που λέει η λέξη.Κράτος του Δήμου. Κράτος του λαού. Αλλά προσέξτε κάτι πολύ σημαντικό.Αυτή η Δημοκρατία θεωρεί το λαό ενιαίο.Είναι το σύνολο των ενηλίκων πολιτών της χώρας.Ξέρει
ότι υπάρχουν διαφορές και αντιθέσεις.Αλλά,για να μη καταλήγουν σε συγκρούσεις και να μπορεί η κοινωνία να λειτουργεί ομαλά,εφαρμόζετα η αρχή της πλειοψηφίας. Σπουδαία αρχή,που όμως πολλοί παρεξηγούν.Πιστεύουν ότι οι πιο πολλοί έχουν δίκιο και γι΄αυτό πρέπει να επικρατούν οι απόψεις τους.Είναι λάθος όμως. Η αρχή της πλειοψηφίας δεν
έχει καμμιά σχέση με την ορθότητα των απόψεων της κάθε πλευράς.Έχει μόνον αριθμητική αξία. Είναι δηλαδή,απλώς,ένας τρόπος λήψεως αποφάσεων. Αν δεν ισχύει αυτός, ισχύει ο νόμος της ζούγκλας.Δεν υπάρχει τρίτη λύση. Η Δημοκρατία εξασφαλίζει στους πολίτες τις πολιτικές ελευθερίες και τα πολιτικά δικαιώματα που αποτελούν προϋπόθεση εκ των ών ουκ άνευ για ν΄αυτοκυβερνηθούν.Αλλά,το τί θα κάνουν, θα εξαρτηθεί από το αν διαβάζουν και γνωρίζουν πως λειτουργεί η οικονομία, λόγου χάρη, ώστε να είναι σέ θέση να κρίνουν την κάθε πολιτική που ασκείται γι΄αυτήν.
Εξυπακούεται ότι στο πλαίσιο της δημοκρατίας μπορούν να λειτουργήσουν όλα τα οικονομικά και κοινωνικά συστήματα,συμπεριλαμβανομένου και του σοσιαλισμού. Η Δημοκρατία δεν ειναι σοσιαλισμός ούτε καπιταλισμός,Είναι το δικαίωμα της επιλογής ανάμεσα στα δύο.
Εναντίον αυτής της Δημοκρατίας ξεσηκώθηκε ο μαρξισμός κατά τα μέσα του 19ου αιώνα.Αρνήθηκε ότι η κοινωνία είναι απλώς το σύνολο των ενηλίκων πολιτών που την αποτελούν.Η κοινωνία,κατ΄αυτόν,είναι διαιρεμένη σε τάξεις που η μία εκμεταλλεύται
και καταπιέζει την άλλη. Τους καπιταλιστές, δηλαδη,τους λεφτάδες που αποτελούν μια μικρή μειοψηφία και τους προλετάριους με τους φτωχούς αγρότες που αποτελούν τη μεγάλη
πλειοψηφία.Αλλά οι καπιταλιστές,με τον πλούτο,τη δύναμη και την επιρροή που έχουν καταφέρνουν με διάφορους τρόπους,ακόμη και με την ίδρυση σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων
να κατέχουν την εξουσία. Το προλεταριάτο,οι εργαζόμενοι δηλαδή,δεν είναι καθόλου εύκολο να πάρουν την εξουσία με εκλογές.Αλλά και αν ακόμα την πάρουν,δεν μπορούν να την κρατήσουν και να κάνουν τις μεγάλες αλλαγές που θέλουν.Μόνο με την πάλη των τάξεων και την επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου,δηλαδή της δικτατορίας του κομμουνιστικού κόμματος που τους εκπροσωπεί,μπορούν να κάνουν αυτές τις αλλαγές.Και όπως ξέρουμε,επιχείρησαν τα κομμουνιστικά κόμματα να τις κάνουν στην Ευρώπη από το 1917 ως το 1989-90,αλλ΄απέτυχαν.Έμεινε όμως ο μαρξισμός σαν ιδεολογία που την ασπάζονται πάρα πολλοί μέχρι σήμερα. Αυτούς εκπροσωπεί στην Ελλάδα το ΚΚΕ που έχει έτσι μιαν εντελώς διαφορετική αντίληψη για τη δημορατία από τους άλλους.Όσους δηλαδή διάβασαν κι έμαθαν τι περίπου είναι αυτό το πράγμα