Έρωτας και Γενετική

Πρόλαβα την εποχή που ο πατέρας αποφάσιζε με το έτσι θέλω ποιον θα πάρει η κόρη του. Κριτήριό του, γενικά αποδεκτό, ήταν η τακτοποίηση του παιδιού.Δεν τον απασχολούσε καθόλου το ενδεχόμενο να είχε δικές του ερωτικές προτιμήσεις. Συνήθως άλλωστε δεν τις έπαιρνε χαμπάρι. Αλλά και αν τις έπαιρνε, δεν άλλαζε ουσιαστικά τίποτα. Τις θεωρούσε εφήμερες και περαστικές. Μια νεανική λόξα. Eπομένως, δεν ηταν λογικό ούτε φρόνιμο να εμποδίσουν ή να δυσχεράνουν την τακτοποίηση της κόρης του που ήταν υπόθεση ζωής Δεν περνούσε καθόλου από το μυαλό του η σκέψη ότι οι ερωτικές της διαθέσεις μπορούσαν να έχουν σχέση με τη διαμόρφωση της σωματικής και ψυχικής υγείας των παιδιών που θα γεννούσε.Μια συγγενής μου, που ήταν νέα εκείνη την εποχή, μου εκμυστηρεύκε οτι γνώρισε τον άντρα της τη μέρα που τον παντρευτηκε, στην εκκλησία. Τη ρώτησα αν προτιμούσε να τον έχει διαλέξει η ίδια. Ειδικώτερα, αν προτιμούσε να έχει ερωτευτεί εκείνον που θα παντρευόταν.
-Όχι, μου απάντησε με σιγουριά. Ο μπαμπάς μου ήταν σοφός άνθρωπος. Ήξερε τι ηταν το καλύτερο για μένα. Εγώ τι ήμουνα; Ένα χαζοπούλι. Δεν ήξερα τι μου γινόταν.
Όμως, το ζήτημα δεν ήταν αυτό. Δεν ήταν αν θα ζούσε μια κοπέλα καλύτερα με ένα πλούσιο που δεν θα τη συγκινούσε ερωτικά παρά μ΄ένα φτωχό που θα τη συγκινούσε. Ήταν πολύ πιο σοβαρό. Και εντελώς άσχετο με την καλοπέραση της κοπέλας . Ηταν, δηλαδή, πρόβλημα βιολογικό, με ποφανείς κοινωνικές πολιτικές, οικονομικές και πολιτιστικές διαστάσεις.Bέβαια, η κατάσταση έχει αλλάξει από την εποχή της παντοδυναμίας του πατέρα. Η γυναίκα είναι ανεξάρτητη,εφόσον βέβαια μπορεί να ζήσει μόνη της με δικό της εισόδημα από την εργασία της. Αλλά, δεν έχει γίνει πιο σοφή από τις πιο παλιές. Ούτε από το δικό της μυαλό περνάει η σκέψη ότι κι αύτή μπορεί να έχει κάποιες ευθύνες για το είδος των παιδιών που θα γεννηθούν. Ευθύνες, δηλαδή,για τη βελτίωση ή τον εκφυλισμό του γένους μας.Έτσι,με την ίδια αμάθεια και απερισκεψία που ενεργούσαν οι γονείς και οι παππούδες της στο θέμα της τεκνογονίας, εξακολουθεί να ενεργεί κι αυτή. Αν είναι ερωτευμένη, παίρνει τον εκλεκτό της καρδιάς της . Αν δεν είναι, οπότε έχει και μεγάλη ευχέρεια επιλογής, κοιτάζει βλακωδώς, μόνο πώς θα τακτοποιήσει τον εαυτό της καλύτερα. Και, φυσικά, όσο πιο όμορφη, λαμπερή και ελκυστική είναι, τόσο πιο εύκολα μπορεί να τυλίξει ένα παραλή της «καλής κοινωνίας». Δεν τη νοιάζει καθόλου αν είναι ο πιο κατάλληλος ερωτικός σύντροφος γι αυτήν. Μόνον η δική της καλοπέραση την ενδιαφέρει.Έχοντας όμως υποτιμήσει και έχοντας παραμερίσει,σε δεύτερη μοίρα το ερωτικό στοιχείο, για να φτιάσει τη ζωή της με έναν επιτυχημένο, δεν σημαίνει καθόλου ότι το εξαφανίζει. Αυτό παραμένει ακμαίο και απαιτητικό. Θα έλεγα μάλιστα ότι παραμένει ιδιαίτερα ακμαίο και απαιτητικό στην περίπτωση της άπληστης κυρίας. Η ίδια πρέπει να είναι πεινασμένη ερωτικά. Κι επειδή είναι όμορφη, πρέπει να έχει μεγάλη ζήτηση στην ερωτική αγορά. Και επομένως αν δεν είναι αναφροδισιακή απατά αναγκαστικά το σύζυγο. Το γενετήσιο ένστικτο είναι ακατανίκητο. Τι να κάνει η κυρία. Δεν μπορεί να συμβιβάσει την ανάγκη της για πλούτο και λάμψη με την ανάγκη της για σεξ. Απατά,λοιπόν,το σύζυγό της που μπορεί να της προσφέρει τα δυο πρώτα, αλλά δεν θέλει αυτή να της προσφέρει και το τρίτο. Αρκετά τον ανέχεται κατά την εκτέλεση των συζυγικών της καθηκόντων.Γενικά,πάντως,οι γυναίκες δεν υπηρετούν κατά προτεραιότητα το έργο της φύσης. Το αγνοούν άλλωστε στη μεγάλη πλειονότητά τους και δεν ενδιαφέρονται να το μάθουν. Μόνον όσες ερωτεύονται, παντρεύονται εκείνους που τους υποδεικνύει η φύση,γιατί δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Απ’ αυτές μόνο μπορούν να βγουν παιδιά έξυπνα και προικισμένα,ακόμη κι αν οι ίδιες είναι κουτές.
Αλλά και οι άντρες δεν πάνε πίσω σε επιδόσεις που αντιβαίνουν από άγνοια στις προθέσεις της φύσης. Είχα εδώ στην Αθήνα ένα θείο που ήταν ερωτευμένος με μια συνάδελφό του στην επιχείριση που εργαζόταν. Την παράτησε και πήγε στο χωριό του να παντρευτεί με συνοικέσιο κάποια συχωριανή του που είχε περιουσία.Δεν είχε γι αυτην κανένα ερωτικό ενδιαφέρον. Δεν του άρεσε καν.Αλλά ούτε κι αυτή τον ερωτεύτηκε ποτέ της. Απλώς ήθελε ένα σύζυγο,για να μη μείνει γεροντοκόρη. Από το γάμο τους βγήκαν δύο παιδιά που προστέθηκαν απλώς στον πληθυσμό της χώρας. Πάλι καλά. Μπορούσαν να βγούν και βλαμμένοι . Καλύτεροι πάντως απ΄ό,τι βγήκαν, δεν γινόταν. Η φύση δεν λειτουργεί χωρίς καύσιμα.Πολλοί παντρεύονται μ΄αυτό τον τρόπο. Αλλοι δεν χρειάζονται συνοικέσιο. Βρίσκουν γυναίκες μόνοι τους. Άλλά δεν θεωρουν καθόλου αναγκαία την ύπαρξη του ερωτικού παράγοντα. Και άλλοι γίνονται ζιγκολό. Είναι ένα πολύ προσοδοφόρο επάγγελμα γιά όσους μπορούν να το ασκήσουν. Αλλά, βέβαια,τίποτε απ΄ολ΄αυτά δεν συμβάλλει στη βελτίωση της τόσο σημαντικής για την κοινωνία λειτουργίας της αναπαραγωγής.Mπορεί, ασφαλώς, κάποιος να παρατηρήσει ότι αυτό το ζήτημα δεν έχει ακόμη ερευνηθεί επιστημονικά. Σύμφωνοι. Κι εγώ υποθέσεις κάνω. Αλλά, όχι επειδη έτσι μου κατέβηκε κάποια στιγμη, χωρίς λόγο. Διάβασα και σκέφτηκα. Και όταν διαβάζεις και σκέφτεσαι όλο και κάτι βρίσκεις ή σου γεννιώνται απλώς απορίες και ερωτηματικά. Αυτό που αρχικά με απασχόλησε ήταν η ερωτική επιθυμία. Ασφαλώς, δεν πρόκειται για δική μας επιλογή. Συμβαίνει σε όλα τα θηλαστικά, για να μην πω σε όλα τα ζώα. Η φύση δεν εμπιστεύθηκε στους ανθρώπους το έργο της αναπαραγωγής. Φύτεψε μέσα τους , όπως και σ΄όλα τα άλλα ζώα ένα πανίσχυρο ένστικτο που τους υποχρεώνει να γεννοβολάνε ασυγκράτητα. Δεν τουςχρειάστηκε ποτέ η εντολή του Θεού «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε». Το έκαναν μόνοι τους , πολύ πριν γραφτεί η Παλαιά Διαθήκη και ήδη σ΄αυτή την πρώτη φάση της γενετήσιας διαδικασίας εμφανίζεται και το φαινόμενο της φυσικής επιλογής.Τά αρσενικά παλεύουν μεταξύ τους, συχνά μέχρι θανάτου για να κερδίσουν το θηλυκό. Αλλά και οι άνθρωποι,στην αυγή της ιστορίας τους, φαίνεται ότι δεν απείχαν και πολύ από τα άλλα ζώα στη διεκδίκηση του ερωτικού τους επιούσιου. Φαίνεται ότι οι πιο δυνατοί διεκδικούσαν με τη μυική τους υπεροχή τις καλύτερες γκόμενες. Και όταν κάποια τους γυάλιζε, την άρπαζαν από τα μαλλιά και της υπενθύμιζαν με πολύ άγαρμπο τρόπο τον επί της γης προορισμό της. Δεν είχαν επινοηθεί ακόμη τότε οι ερωτικές εξομολογήσεις. Όπωσδήποτε, όμως, το ανθρώπινο είδος, πρέπει να ωφελήθηκε και να εξελίχθηκε γρήγορα βιολογικά μ΄αυτές τις εντελώς φυσικές ερωτικές του επιδόσεις.Και είναι φανερό,τέλος,ότι στην περίπτωση των ανθρώπων,η φύση, προχώρησε πολύ περισσότερο από τα άλλα θηλαστικά σε εύγλωττες υποδείξεις σχετικά με τη διαιώνισή τους. Δεν έχω δει ποτέ μου ερωτευμένο ζώο. Μόνον οι άνθρωποι ερωτεύονται. Και σε ακραίες περιπτώσεις φτάνουν ως το φόνο και την αυτοκτονία.Για μας γίνεται αυτό ή για να κάνει η φύση τη δουλειά της ; Λογικά ισχύει το δεύτερο.
Δεν μπορεί η φύση να φύτεψε μέσα μας ένα δαίμονα απλώς για να τον γλεντάμε ή για να κάνουμε γι αυτόν ένα σωρό παλαβωμάρες. Ήδη υπήρχε το ένστικτο της αναπαραγωγής που έκανε πολύ καλά τη δουλειά του. Μήπως με τον έρωτα επιδίωκε κάτι παραπάνω ; Και ποιο μπορούσε να ήταν αυτό το παραπάνω ;Ασφαλώς εκείνο στο οποίο ξεχώριζε ο άνθρωπος από τα άλλα ζώα ήταν η ν ό η σ η. Το μυαλό. Εκεί,λοιπόν η φυση έδωσε τη μάχη της για τη βιολογικη εξέλιξη των ανθρώπων. Και ξέρουμε καλά πως την έδωσε. Μόνο που δεν θελήσαμε ή δεν μπορέσαμε ποτέ να τη μελετήσουμε συστηματικά,να την καταλάβουμε και να τη σεβαστούμε. Δεν διερωτηθήκαμε ποτέ γιατί καποιος άντρας θέλει κάποια στιγμή πολύ μια γυναίκα και μια γυναίκα θέλει πολύ έναν άντρα.Μήπως η φύση μ΄αυτή την ένωση επιδιώκει να πετύχει τον άριστο συνδυασμό των ιδιοτήτων των δύο ερωτευμένων ίσως των γονιδίων και των χρωμοσωμάτων τους για να βγει το ποιο προικισμένο παιδί;Γιατί να περιμένουμε από την τύχη ή από το Θεό ν΄αποφασίσουν κάτι τέτοιο, πριν βάλουμε το μυαλό μας να λει τουργήσει; Γι αυτό το λόγο δεν μας δόθηκε; Γιατί δεν το χρησιμοποιούμε ;Έχει κάποιο νόημα η ερωτική λειτουργία, με τον δραματικό τρόπο που εμφανίζεται στον άνθρωπο. Και θα ήταν φοβερό να διαπιστωθεί κάποτε ότι εμεις οι ίδιοι εκφυλίζουμε το είδος μας με τον τρόπο που το διαιωνίζουμε.
Συζήτησα και με άλλους το θέμα. Άντρες και γυναίκες.Κανένας δεν βρέθηκε να συμφωνήσει μαζί μου ότι υπήρχε κάποια σχέση ανάμεσα στην ερωτική επιθυμία και την ποιότητα των παιδιών που γεννιώνται.Το πολύ πολύ να δέχονταν,αλλά όχι και με πολλή σιγουριά,ότι η ερωτική επιθυμία παρακινούσε τους ανθρώπους να κάνουν έρωτα.Κανένας τους,απ΄ότι φρόντισα να μάθω,δεν είχε απασχολήσει το μυαλό του μ΄αυτό το θέμα.
Κανένας τους δεν το είχε ψάξει.Απλώς,το συζήτησαν γιατί τώφερε η κουβέντα.Γι αυτό καί σκέφτηκα ότι οι αυτόματες και αβίαστες αρνητικές αντιδράσεις τους έδειχναν ότι
δεν το είχαν σκεφτεί αυτό το πρόβλημα όταν έκαναν παιδιά.Και βέβαια δεν ήθελαν να τριβελίζει καθόλου το μυαλό του η υπόνοια ότι ίσως έφταιγαν για το είδος των παιδιών που έκαναν.Αν δηλαδή δεν ήταν και πολύ ξύπνια.
------------------------------