Δεν θα με ενοχλούσε καθόλου αν του κατέβαινε οποιουδήποτε να ασχοληθεί με με την εθνολογική σύνθεση της χώρας μου. Θα μου ήταν ευπρόσδεκτο μάλιστα, αν προσκόμιζε ιστορικές μαρτυρίες που θα με βοηθούσαν να καταλάβω καλύτερα πως διαμορφώθηκε στους αιώνες το ελληνικό έθνος, που γνωρίζουμε. Φοβάμαι, όμως, ότι δεν είναι αυτή η περίπτωση του κυρίου εκείνου, που εμφανίστηκε στο PHORUM ως ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ και υποστήριξε ότι οι κάτοικοι της ελληνικής Μακεδονίας δεν είναι Έλληνες. Και παρέθεσε, μάλιστα, και γλωσσολογικά στοιχεία για να θεμελιώσει επιστημονικά τις απόψεις του. Θα του θυμίσω όμως κάτι που τώχει ξεχάσει ή απλώς δεν το γνωρίζει. Υπάρχει στη Βαλκανική μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή, η Μακεδονία, που είναι μοιρασμένη ανάμεσα στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία και τη Γιουγκοσλαβία ή σε ό,τι απέμεινε απ΄αυτήν όταν διαλύθηκε. Ποτέ όμως δεν υπήρξε στη Βαλκανική έθνος Μακεδόνων. Ο χάρτης της περιοχής διαμορφώθηκε από τους λαούς που ξέρουμε. Έλληνες, Βούλγαρους, Σέρβους, Κροάτες, Μαυροβούνιους, Σκοπιανούς. Μέχρι το 1945 κανένας απ΄αυτούς δεν είχε το όνομα Μακεδόνες. Ο κομμουνιστής ηγέτης Γιόσιπ Μπρος Τίτο, όταν οι
Γερμανοί εγκατέλειψαν τη χώρα του, βρέθηκε σε πολύ πιο ευνοϊκή θέση απ΄αυτή που βρέθηκαν οι Έλληνες σύντροφοί του. Είχε καταφέρει να εξοντώσει ολόκληρη την μη κομμουνιστική αντίσταση στη Γιουγκοσλαβία. Κι έτσι, χωρίς καμμιάν αντίδραση, κατάφερε να επιβάλει σ΄αυτήν κομμουνιστική δικτατορία. Τη χώρισε σε έξι ομόσπονδες λαϊκές δημοκρατίες και τη νοτιότερη απ΄αυτές, που συνόρευε με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία, την ονόμασε Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας. Αλλά, δεν περιορίστηκε σ΄αυτό. Είχε μεγάλα σχέδια στο κεφάλι του. Ήθελε ν΄αρπάξει από τη Βουλγαρία τη Μακεδονία του Πιρίν και από την Ελλάδα τη Μακεδονία του Αιγαίου, όπως έλεγαν οι κομμουνιστές τότε την ελληνική Μακεδονία. Το πρώτο το κατάφερε. Επειδή τότε και η Βουλγαρία ανήκε στον Ανατολικό Συνασπισμό, κατάφερε με τη συμφωνία του Μπλεντ, που υπέγραψε μαζί της το 1947, να της αρπάξει τη Μακεδονία του Πιρίν. Όταν όμως τον επόμενο χρόνο ο Στάλιν πέταξε έξω από το συνασπισμό τον Τίτο οι Βούλγαροι του Πιρίν έσκισαν τις μακεδονικές ταυτότητες που τους είχε δώσει και ξανάγιναν Βούλγαροι. Στην Ελλάδα οι κομμουνιστές τα βρήκαν δύσκολα. Και οι δύο ένοπλες απόπειρες που έκαναν τα Δεκεμβριανά του 1944 και τον εμφύλιο του 1946 – 1949 για να καταλάβουν τη εξουσία απέτυχαν. Κι έτσι τη γλυτώσαμε μόνο με 170.000 νεκρούς.
