ΜΕ ΨΗΦΟ Ή ΜΕ ΚΟΥΜΠΟΥΡΙ;

Πρέπει να ήταν πολύ αισιόδοξοι άνθρωποι όσοι φαντάστηκαν ότι τελειώσαμε με τη 17η Νοέμβρη, όταν συνελήφθησαν και κατεδικάσθησαν ορισμένα από τα μέλη της. Η βλακεία, που φαίνεται ότι ευδοκιμεί ιδιαίτερα στη χώρα μας, δεν έχει τέλος. Έτσι, βρισκόμαστε πάλι μπροστά σε μια νέα επανεμφάνιση της ένοπλης βίας στη χώρα μας, που αυτή τη φορά παρουσιάζεταί ως Επαναστατικός Αγώνας. Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Είναι, αντίθετα, παμπάλαιο. Και παρατηρείται ιδιαίτερα σε κοινωνίες όπως η δική μας, που παρουσιάζουν χρόνια διανοητική ανεπάρκεια, δεν βρίσκονται σε καλό μορφωτικό επίπεδο και δεν έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν σε ένα κοινά αποδεκτό πολιτικό και κοινωνικό σύστημα. Για να υπάρχει δημοκρατία σε μια χώρα, πρέπει όλοι οι πολίτες της να συμφωνούν στο τι είναι δημοκρατία. Αν έστω και λίγοι απ΄αυτούς δεν συμφωνούν αλλά πιστεύουν ότι δημοκρατία είναι να φτιάνεις μια παράνομη οργάνωση και να σκοτώνεις αστυνομικούς, αυτό σημαίνει απλώς ότι, λόγω πολιτικής αγραμματωσύνης, δεν έχουν καταλάβει τι είναι δημοκρατία. Χρησιμοποιούν, δηλαδή, μια λέξη με εντελώς διαφορετικό νόημα απ΄αυτό που τη χρησιμοποιούν οι άλλοι. Δεν εννοώ καθόλου αν πρέπει να αγαπάς ή να μισείς την αστυνομία. Εννοώ με τι τρόπο θέλεις να γίνονται οι αλλαγές- οι οποιεσδήποτε αλλαγές- στη χώρα σου. Με την ψήφο ή με το κουμπούρι;