Η μεγαλωσύνη στα έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα.
Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα.
ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
Τον στίχο αυτόν έφερε στο μυαλό μου ένα ερώτημα που διάβασα έκπληκτος
στο PHORUM. Αυτό ήταν: "Μήπως πρέπει να καταργήσουμε την 28η Οκτωβρίου;" Μα είναι δυνατόν να καταργήσουμε την ιστορία, όταν μάλιστα αναφέρεται σε αγώνες του λαού
μας που άλλαξαν την πορεία του κόσμου; Ούτε καν οι Έλληνες που πολέμησαν τους Ιταλούς φασίστες και τους Γερμανούς ναζιστές το 1940 και το 1941 δεν μπορούσαν
να καταλάβουν τι ακριβώς έκαναν τότε. Αυτοί έκαναν απλώς ό,τι ήταν αυτονόητο
για Έλληνες. Αντιστάθηκαν στους ξένους εισβολείς. Αλλά η αντίστασή τους άλλαξε
την πορεία του πολέμου. Η επίθεση έναντίον της Ελλάδας αποδείχτηκε το μοιραίο
λάθος του Άξονος. Στη χώρα μας καθηλώθηκαν ηττημένες 21 μεραρχίες του Ντούτσε.
Αναγκάστηκε να επέμβη ο Χίτλερ για να κλείσει το πρόβλημα της Ελλάδας πριν
επιτεθεί στη Σοβιετική Ένωση.Έστειλε εναντίον μας 20 μεραρχίες. Και επί πλέον
τα εκλεκτώτερα τμήματα αλεξιπτωτιστών και την ομάδα θωρακισμενων μεραρχιών Κλάϊστ που αποτελούσαν τη δύναμη κρούσης του γερμανικού στρατού. Κανονικά ο Χίτλερ
έπρεπε ν΄αρχίσει την επίθεσή του κατά της Σοβιετικής Ενώσεως τις πρώτες μέρες
του Μαϊου του 1941. Έτσι την είχε κανονίσει. Καθηλώθηκε όμως στην Ελλαδα. Και μπόρεσε ν άρχίσει πια την επίθεσή του κατα της Σοβιετικής Ενώσεως στις 22 Ιουνίου του 1941. Αλλά τον πρόλαβε ο φοβερός ρωσικός χειμώνας. Τα τανκς του κόλλησαν στα χιόνια και τις λάσπες. Και ενώ έμειναν εκεί κολλημένα για μήνες,ατελείωτες
νηοπομπές πολεμοφοδίων εφταναν από την Αμερική και την Αγγλία στα βόρεια λιμάνια
της Σοβιετικής Ένωσης.Και όταν έφτιασε ο καιρός πάνοπλοι οι Σοβιετικοί άρχισαν να κυνηγάνε τους Γερμανούς και να τους απωθούν πρός τη χώρα τους. Η αντίσταση της Ελλάδας όμως ήταν που έδωσε στους Ρώσους το χρόνο να αμυνθούν και ν΄αντιδράσουν.
Οι ίδιοι άλλωστε το αναγνώρισαν. Στις 27 Απριλίου του 1942 ο κρατικός ραδιοσταθμός της Μόσχας έστελνε στους υπόδουλους Έλληνες τον περίφημο εκείνο χαιρετισμό του:
"Πολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και νικήσατε. Πολεμήσατε μικροί
εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήταν δυνατόν να γίνει αλλιώς γιατι
είσαστε Έλληνες. Κερδίσαμε χάρη στη θυσία σας χρόνο για ν΄αμυνθούμε.Ως
Ρώσοι και ως άνρωποι σας ευγνωμονούμε".
Όμως ο τρόπος που μας έδειξαν στη συνέχεια την ευγνωμοσύνη τους ήταν πολύ οδυνηρός για μας. Το ελληνικό κομμουνιστικο κόμμα,που ήταν τότε τμήμα του διεθνούς επαναστατικού στρατού της Μόσχας,ίδρυσε το Σεπτέμβρη του 1941,με τη σύμπραξη τριών αριστερών αρχηγών μικροκομμάτων,το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο. Στρατολόγησε σ΄αυτό πάνω από δύο εκατομύρια πατριώτες για να κάνουν αντίσταση κατά των ξένων κατακτητών. Ούτε λέξη για κομμουνισμό. Και κατάφερε να δημιουργήσει κι έναν ισχυρό κομματκό στρατό, τον ΕΛΑΣ, που έφτασε τις 50.000 μαχητές.Να σκεφτείτε ότι ο στρατός μας στην Αλβανία που κυνήγησε τους Ιταλούς το 1940, δεν ξεπερνούσε τις 39.000. Με τις 50.000 που διέθεταν οι κομμουνιστές και με τις τεράστιες λαϊκές μάζες που καθοδηγούσαν στο ΕΑΜ θα μπορούσαν να κάνουν μεγάλη ζημιά στους κατακτητές.Δεν το έκαναν γιατί είχαν
άλλους σκοπούς. Οι κομμουνιστές ήθελαν να μας σώσουν διαφορετικά. Και οριστικά. Αλλά ο δρόμος προς την κόλαση είναι σπαρμένος με αγαθές προθέσεις.Κυνήγησαν και άρχισαν να διαλύουν τις μη κομμουνιστικές οργανώσεις αντίστασης. Ρίχτηκαν και στον ΕΔΕΣ που
ήταν η πιο ισχυρή από τις οργανώσεις αύτές. Όπως ακριβώς έκανε ο ομοϊδεάτης τους Τίτο στη Γιυγκοσλαβία,αλλά με μεγάλη επιτυχία. Και όταν έφυγαν οι Γερμανοί από την Ελλάδα, έκαναν δύο ένοπλες απόπειρες για να πάρουν την εξουσία και να εφαρμόσουν με τη βία το κοινωνικό τους σύστημα. Το Δεκέμβρη του 1944 και τον εμφύλιο του 1946-1949. Σύνολο νεκρών απ΄αυτό το μάταιο και άσκοπο μακελλειό 170.000. Και να πεις ότι
βάλαμε μυαλό; Ούτε ξέρουν οι σημερινοί τι έγινε τη φοβερή εξαετία του 1943-1949. Ούτε κι ενδιαφέρονται να μάθουν.
