ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ

Όταν γεννιώμαστε βρισκόμαστε μέσα σ΄έναν έτοιμο κόσμο. Έχει τους θεούς του, τους αγίους του, τους διαβόλους του και τους παπάδες του. Τις εκκλησίες του και τα μοναστήρια του Το οικονομικό του σύστημα. Την αστυνομία του και τις φυλακές του. Το Σύνταγμά του, που ορίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των πολιτών. Την κυβέρνησή του και τα πολιτικά του κόμματα. Το χρέος αλλά και το συμφέρον του νέου πολίτη είναι να τα μαθαίνει όλ΄αυτά. Γιατί όσο πιο καλά τα ξέρει τόσο πιο σωστά μπορεί να παίξει ρόλο του ως πολίτη και να συμβάλει στην οικονομική και πολιτιστική άνοδο της κοινωνίας του. Εδώ τελειώνει το πρέπει και μπαίνουμε στο είναι. Στο τί κάνει, δηλαδή, στη χώρα μας ο νέος πολίτης πραγματικά. Δεν έχουμε στοιχεία. Δεν έγιναν ποτέ δημοσκοπήσεις ή έρευνες για την εξακρίβωση των δυνατοτήτων και των επιτευγμάτων των μελών της ελληνικής κοινωνίας, νεώτερων και παλαιώτερων. Θα περιοριστώ, λοιπόν, αναγκαστικά στις αντιλήψεις που έχω σχηματίσει εγώ για την κατάσταση και τις προοπτικές της. Αυτό, λοιπόν, που έχω παρατηρήσει είναι ότι οι πιο πολλοί κράτησαν αυτά που βρήκαν έτοιμα. Δεν τα έψαξαν και δεν τα έκριναν. Πηγαίνουν στην εκκλησία, προσεύχονται και περιμένουν να τους έχει ο Θεός καλά και να τους κάνει και κανένα θαύμα. Πολλοί μάλιστα και πολλές, πιστεύουν ότι πραγματικά ο Θεός κάνει θαύματα και αναφέρουν και θαύματα που έχει κάνει ειδικά γι΄αυτούς. Πολλοί άλλοι, βέβαια, για να βγάλουν λεφτά και να περάσουν καλύτερα, δεν διστάζουν να κάνουν όποιες παλιανθρωπιές, λοβιτούρες απάτες και εγκλήματα τους βολεύουν προσέχοντας πάντως να μην τους πιάσει η τσιμπήδα του νόμου. Αυτοί βλέπουν εκ των πραγμάτων ότι δεν υπάρχει Θεός που να τιμωρεί τις κακές πράξεις. Κάποιοι μάλιστα απ΄αυτούς πάνε και στην εκκλησία. ανάβουν κεριά και προσεύχονται στο Θεό να πάνε καλά οι δουλειές τους. Από τους Έλληνες όλα να τα περιμένεις. Βέβαια πρέπει να συμμετάσχουμε και στη διακυβέρνηση της χώρας μας. Κατά τύχην είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία. Και όπως ξέρετε σ΄αυτό το σύστημα όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό. Μόνο που δεν το ξέρει. Ούτε κι ενδιαφέρεται να το μάθει. Και γιατί να το μάθει άλλωστε; Για να βάλει μπελάδες στο κεφάλι του; Ξέρετε πόσα πράγματα πρέπει να μάθει ένας λαός για μπορέσει να αυτοκυβερνηθεί; Πάρα πολλά. Και το πιο σημαντικό είναι πως λειτουργεί η οικονομία της χώρας του ώστε να μπορεί να ελέγχει αυτούς στους οποίους αναθέτει τη διαχείρισή της. Πόσοι μπορούν να το κάνουν αυτό στην Ελλάδα; Ελάχιστοι. Γι αυτό δεν είναι περίεργο ότι είμαστε από τους τελευταίους στην Ευρώπη. Αν όχι οι τελευταίοι.