ΕΙΝΑΙ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ;

Είναι κοροϊδία του λαού οι ισχυρισμοί για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στις περιπτώσεις που δημόσιες επιχειρήσεις περνάνε στα χέρια ιδιωτών. Εγώ προσωπικά πολύ θα ήθελα να μπορούσαμε, σαν λαός,να διαχειριστούμε αυτά που δεν ανήκουν σ΄εμάς τους ίδιους προσωπικά αλλά στο κράτος. Σήμερα,όμως, μόνον ανόητοι και άκριτοι άνθρωποι ή αγράμματοι και αμαθείς δεν γνωρίζουν ότι στους δύο τελευταίους αιώνες δίατυπώθηκαν θεωρίες και στη συνέχεια βρέθηκαν πολιτικοί ηγέτες που αγωνίστηκαν να κάνουν τους λαούς τους διαχειριστές της γης και του κεφαλαίου των χωρών τους. Οι Γερμανοί Μάρξ και Ένγκελς διατύπωσαν στο "Κομμουνιστικό Μανιφέστο" τους το 1848 τη θεωρία της πάλης των τάξεων. Σύμφωνα μ΄αυτήν,ήταν απλούστατο στους λαούς να γίνουν αφέντες στις χώρες τους. Δεν είχαν παρά ν΄αρπάξουν με επαναστατική βία από τους αστούς τον πλούτο που είχαν σχηματίσει εκμεταλλευόμενοι τους προλετάριους και να τον διαχειριστούν μόνοι τους. Έτσι, το κράτος θα αχρηστευόταν. Κι έπειτα από μια σύντομη δικτατορία του προλεταριάτου - που θα διαρκούσε μόνον όσο χρειαζόταν για να τσακιστεί η αστική τάξη και να περάσει η εξουσία στους εργάτες - ο λαός, με χαρές και τραγούδια, θάρχιζε να χτίζει το σοσιαλισμό. Χρειάστηκε όμως να περάσουν 69 χρόνια από τότε για να μπορέσει ο Λένιν, να πάρει με τη βία την εξουσία στη Ρωσία τον Οκτώβρη του 1917 και ν΄αρχίσει να εφαρμόζει τον μαρξιστικό σοσιαλισμό. Ατυχώς, το μυαλό του δεν τον βοήθησε να καταλάβει ότι η θεωρία του Μαρξ ήταν ανεπαρκής καί ήθελε συμπλήρωμα. Και το συμπλήρωμα αυτό δεν ήταν καθόλου επουσιώδες. Ήταν αντίθετα εξαιρετικά σημαντικό και επροκειτο να δημιουργήσει μεγάλα και παρατεταμένα προβλήματα στους λαούς που επρόκειτο να σώσει. Ο Μάρξ δεν είχε δώσει τη σημασία που έπρεπε στον παράγοντα άνθρωπο. Κι έτσι δεν εξέτασε καθόλου μα καθόλου αν ο προλεταριος που είχε φτιάσει με το μυαλό του ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα. Το ίδιο μοιραίο λάθος έκανε και ο Λένιν που ασπάστηκε τις θεωρίες του, χωρίς να κοιτάξει αν έπρεπε να συμπληρωθούν. Και τις τραγικές συνέπειές τους τις έίδαμε εμείς οι πιο παλιοί. Όσοι εν πάσει περιπτώσει τις είδαμε. Γιατί είναι απελπιστικά πολλοί αυτοί που δεν βλέπουν. Και επαλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια λάθη. Κι έτσι ζούμε αναγκαστικα μέσα στο ελεεινότερο των συστημάτων. Τον καπιταλισμό. Γιατί, μας αρέσει δε μας αρέσει, αυτό ταιριάζει πιο πολύ στο σημερινο επίπεδο εξέλιξης του ζώου άνθρωπος. Οι πιο πολλοι,οι απελπιστικά πιο πολλλοί δεν κάνουμε τίποτα που να μήν εξυπηρετεί το άμεσο και κοντόφθαλμο ατομικό μας συμφέρον. Γι αυτό, αν θέλεις να ρημαχτεί κάτι ή απλώς να τελματωθεί άστο στα χέρια του κράτους. Επειδή όμως υπάρχουν πολλοί που δεν καταλαβαίνουν ούτε τα απλούστερα των πραγμάτων, επωφελούνται οι δημοκόποι και παρουσιάζουν τα πράγματα όπως τους αρέσει. Κι έτσι ευνοείται η στασιμότητα που εξυπηρετεί πάντοτε κάποιους