Δεν ξέρω αν μου ξέφυγε κάτι σοβαρό στην περίπτωση του "μακεδονικού" που μας ταλαιπωρεί πάλι τον τελευταίο καιρό. Νομίζω όμως ότι δεν βγήκε κανένας από την κυβέρνηση να εξηγήσει στον κόσμο πως ακριβώς έχει το θέμα με τα Σκόπια. Τι φαντάζονται; Ότι είναι πασίγνωστο και δεν χρειάζεται να το συζητάμε; Κάνουν μεγάλο λάθος αν το βλέπουν έτσι. Πιστεύω, αντίθετα,ότι επιβάλλεται να λεχθούν, επί υέλους,μερικά πάγματα έξω από τα δόντια. Και πριν απ΄όλα ότι το "μακεδονικό" δεν είναι ένα διεθνές θέμα που πρέπει να το εμπιστευθούμε αποκλειστικά στη διπλωματία.Ειναι μια πολιτική απάτη που διαπράχθηκε από τον Τίτο,όταν επέβαλε τη δικτατορία του στη Γιουγκοσλαβία,μετά την αποχώρηση των Γερμανών το 1944. Αυτός επινόησε μιαν εντελώς νέα εθνοτητα, που δεν υπήρχε ως τότε. Την εθνότητα των Μακεδόνων. Βάφτισε. λοιπόν, την 6η ομόσπονδη δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας. Κι έστειλε δασκάλους σ΄ αυτήν να διδάξουν τις νέες γενιές των Σκοπιανών ότι είναι... απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ότι είχαν ως ιστορικό προορισμό τους ν΄απελευθερώσουν τους φουκαράδες τους "μακεδόνες" που ζούσαν υπόδουλοι στην Ελλάδα και τη Βουλαρία!!! Γιατί όχι; Δικτάτορας ήτανε ό,τι ήθελε έκανε. Κι έτσι το 1947, με τη συμφωνία του Μπλεντ,κατάφερε ν΄αρπάξει από τη Βουλγαρία τη Μακεδονία του Πιρίν. Όταν, όμως, τον επόμενο χρόνο, ο Στάλιν τον πέταξε έξω από τον Ανατολικό Συνασπισμό, η συμφωνία του Μλεντ ακυρώθηκε και οι Βούλγαροι του Πιρίν έσκισαν τις "μακεδονικές" ταυτότητες που τους είχε δώσει και ξανάγιναν Βούλγαροι. Εμείς τη γλυτώσαμε. Καταστείλαμε την ένοπλη κομμουνιστική ανταρσία που είχε ξεσπάσει από τον Δεκέμβρη του 1944. Κι έτσι δεν μπόρεσε ν΄αρπάξει και την ελληνική Μακεδονία. Δηλαδή,τη "Μακεδονία του Αγαίου" όπως την είχαν βαφτίσει οι κομμουνιστές τότε. Αυτά είναι πράγματα που δεν τα ξέρει κανένας σήμερα. Εκτός ίσως από ελάχιστους που ασχολήθηκαν από προσωπικό ενδιαφέρον με την πρόσφατη ιστορία της χώρας. Δεν ξέρω πόσοι και ποιοι είναι αυτοί.